Okaleczona kulawa miłość
stoi pod drzwiami i skamle
Wpuść mnie
wpuść proszę
wpuść proszę
daj jeszcze jedną szansę
I otwieram tej pokrace
zziębniętej i głodnej
Wejdź, posil się
odpocznij
Jesteś przecież ułomna tak
jak my wszyscy...
jak my wszyscy...
wiersze, teksty o feminizmie, psychoanalizie, sztuce i inne takie
Dotknąłeś mojego pośladka
Niby przypadkiem
Niechcący
Musnąłeś brzegiem dłoni
Bo tak tu kołysze
Nieznacznie
Naparłam pośladkiem
Na twoja dłoń
Bo taki tu ścisk
I tak kochaliśmy się
Niezauważalnie
W jednostajnym rytmie
Do ostatniej stacji
Tą nieistniejącą
Przypadkową
Miłością pociągową
"Słowa zostają
a świat znika"
Inger Christensen
(z tomu "Det")