GRANICE

zatracam granice siebie
rozmywam się
i już nie wiem gdzie się zaczynam a gdzie kończę

w rozproszeniu
zespoleniu
dezintegruję się
i już nie ma MNIE

i gdy dotykam Ciebie
to tak jakbym dotykała siebie
jakbyś był tylko przedłużeniem mnie
mego biodra
z którego wyrastasz

i mam o dwie nogi
i o dwie ręce więcej
to dziwne
a jednak takie naturalne

po czym na nowo się scalam
wracam na miejsce
składam do kupy
wszystkie moje członki przeliczam

i już nie ma NAS
i znowu jestem tylko JA

EXIT

czy jest stąd jakieś wyjście?

wyjście wyjście wyjście....
odbijało się echem w jej głowie

SEN O WOLNOŚCI

staję na skraju olbrzymiej góry

tuż nad przepaścią

nie ma we mnie strachu

czuję sie wolna

J A J E S T E M W O L N A

to uczucie wypełnia mnie po najdalsze końce mnie samej

jak ostre swieże górskie powietrze które wdychają moje płuca

i mogę być wszystkim

i niczym

i mogę znikać

i stawać się ponownie

kim chce

i mogę skoczyć

i frunąć

tam gdzie chce

Do Tej-Co-Stwarza czyli wiersz matriarchalny

Bogini

tańczy we mnie

i śpiewa donośnie wszechmocną pieśń życia

i wszystko wokół kwitnie

i wszystko się pomnaża

bo Ona jest wszędzie

bo Ona wszystko przenika
bo Ona jest Pierwszą Przyczyną wszystkiego

Wieczna

Wszechobecna

Wszechodczuwająca

To Ona jest Ciałem
i Słowem
i Duchem

wypełnia mnie Mądrością

napełnia mnie Miłością

co skrzy się we mnie

i płynie strumieniami

ja niczym Nowonarodzona

staję dumnie

i twarz zwracam z ufnością ku słońcu

bo we mnie jest krew

co pulsuje

bo we mnie jest życie

co wzrasta

Jestem seksualna

Jestem piękna

Jestem silna

JA JESTEM NIĄ

cumowanie

osiadam w sobie

jak statek
dobijam do portu

spokojnie
pewnie
łagodnie

wiem tyle o sobie
ze sobą pogodzona
czuję się dobrze

moje ciało
dojrzałe i piękne jak kwiat

moja dusza
czuje się dobrze w mym ciele

moja dusza pomrukuje ze szczęścia

mikstura miłosna

tej nocy odkryliśmy receptę na miłość

parę kropel twojego potu
trzy włosy łonowe
dwa splunięcia
plus
sok ze mnie brzoskwiniowy świeżo wyciśnięty
parę naszych westchnień
i wilgotnych pocałunków

połączyć razem
i porządnie wstrząsnąć
by na koniec twoje soki z moimi się zmieszały

miksturę taką zaleca się pić
po kropelce każdego dnia
nie zachłannie a z umiarem
by starczyło na resztę wspólnego życia

Krysys wieku średniego

Leżę na wpół przeżarta
i czuję się nic nie warta

Zębem czasu nadgryziona
tu i ówdzie uszczuplona

zmarszczki wokół oczu
cycki obwiśnięte
chyba postaram sie o państwową rentę

Jazz drażni moje zmysły

Jazz podrażnia mi nerwy
zawsze na koncercie
ręce i nogi trzęsą mi się bez przerwy

stopa lewa
pierwsza z siebie się wyrywa
nieposłuszna
i niesforna
wygina się frywolna

i powtarza się na nowo
w tym radosnym rozedrganiu
sama nie wie gdzie tak biegnie
w nie-do-taktu powtarzaniu

i za chwilę
zachęcona
prawa stopa
roztrzęsiona
już nerwowo podskakuje
i stopie lewej w nie-takt wtóruje

i tak nierówno
asymetrycznie
co wygląda dość komicznie
podrygują obie w jazzowym rozbawieniu

ku mojemu przerażeniu
dłonie też mi zwariowały
i jak stopy podobnie
pląsają swobodnie

i po chwili
całe moje ciało jest już roztrzęsione
i nerwowo pobudzone
podskakuje histerycznie
nie-do-taktu spazmatycznie
skołowane i pogięte
rozdygotane i wygięte

i tak myślę sobie czasem
jedząc ciasto z ananasem
jazz to ryzykowna pokusa
lepiej zacznę słuchać bluesa

WANTED

mam w złym zwyczaju
gubić moje myśli czasami

i one zagubione
kompletnie wystraszone
błąkają się pomiędzy zwojami
a neuronów lasem
bezpańskie
niepotrzebne
giną z głodu czasem


niekiedy zamieszczę ogłoszenie
w lokalnej prasie:

kto znajdzie myśl bezdomną
nawet zupełnie głupią i płochą
proszę o zwrot pod adres takowy

i one nocą
gdy śpię spokojnie
wskakują mi same do głowy

Kobiece sprawy

ja
w problem ciała uwikłana
wiecznie stawiam sobie pytania

spódnica w plisę czy spodnie z kantem?
a może dziś buty z obcasem
i kapelusik z bażantem?
szminka czerwona czy naturalnie?
a może trampki by poczuć się fajnie?
sukienka wzorzysta czy niewinnie biała?

ja
w problem ciała uwikłana

Do Rembrandta

Batszeba
wzrokiem zgasłym patrzy przed siebie
a jednak nic nie widzi
gęsta cisza niczym mgła odgradza ją od świata
od nas

jest naga a jednak ubrana
biel jej ciała zapada się w ciemność obrazu

tępa rozpacz ciężka niczym stukilogramowy głaz
dłoń opada bezwładnie
list przygniata przestrzeń

Banitka

To Ja
niczym banitka wygnana z ciała
naciągam czarne pończochy na moje-nie-moje uda
które rozchylam szeroko

Pytam siebie - kim jestem?

Zostawiam uszminkowane ciało
bezwładne na łóżku

Idę pobiegać po łące

Korowód

Korowodem marzeń
idę na wpół zgięta
zbierając po drodze okruchy moich dziecięcych fantazji

Ile z tego zostało?
Garstka pyłu tylko...