Gonitwa myśli splątana

Myśli to byty ulotne

kłebią się w mojej głowie niczym rój pszczół

kręcą się chaotycznie w kółko

brzęczą jak oszalałe
zderzają się ze sobą elektronowo
wywołując wyładowania elektryczne
i minieksplozje atomowe

po czym

nagle
pod wpływem impulsu świetlnego

rozpierzchają się na wszystkie strony

niczym wystraszone tchórzofretki

albo

biegną niczym opętane

w obłędnym maratonie plemników

przeskakują jedna przez drugą zdyszane

potrącają się

wyprzedzają

podstawiają sobie nogi złośliwie

która pierwsza

która lepsza

albo

leniwie ocierają się o siebie

zaspane

rozczochrane

podszczypują filuternie

gramolą się mozolnie na siebie

w sennej kopulacji

mnożą się niepostrzeżenie

przez pączkowanie

Pierdolizmy

koagulacja

kooperacja

kopulacja

ejakulacja

organizacja

korporacja

Wszystkie te słowa OBCE

wrzynają się w moje ciało

słowa nie-moje

przeciwko mnie stworzone

wdzierają mi się w usta

wpychane na siłę

i ja
niczym gęś tuczona

dławię sie nimi

niczym trucizną

Do Buddy

W moim umyśle cisza

ta cisza mnie wypełnia
ta cisza mnie przytłacza

niczym superciężki głaz
leży na moich piersiach

i ciężko mi oddychać
i ruszyć się nie mogę
tą ciszą przygnieciona
do podłogi

Pustka we mnie
niczym ogromna bańka

a w niej JA
całkiem malutka
a za chwilę wielka niczym olbrzym
powietrzem wypełniona
powiększam się stukrotnie

i cisza znowu
i echo odbija sie od ściany do ściany
w pustym pokoju bez okien

myśli puste
niczym pijane
turlają sie bezwładnie
leżą podparte pod ścianą

Krawędź

Palcem wskazującym

ostrożnie przesuwam po krawędzi wszechświata

przecinam skórę

kropla krwi

spada na Ziemię

i zalewa Morze Czerwone

Wiersz ekologiczny

A gdyby tak
te wszystkie bezmyślnie wypowiedziane

puste słowa

cały ten bełkot ludzkości

od zarania dziejów

wsadzić do wora

i zatkać nim dziurę ozonowa?

Wreście byłby z tej paplaniny jakiś pożytek!

Noc

myśli urojone
pomięte
umęczone

Tobie je dedykuję po nocy nieprzespanej

wszystkie moje niepokoje
lęki
nie-wypowiedziane
nie-zrozumiane

Tobie je dedykuję Ukochany

Ja - Twoja Kochanka Nocna

Tango

Stajemy naprzeciw siebie

w dwuznacznej pozycji rozkroku
Ty obejmujesz mnie mocno
i tak tańczymy
od świtu do zmroku

I tak w tym namiętnym splecieniu
nie zauważyliśmy wcale
kiedy wrośliśmy w siebie ciałami
jak dwa drzewa stare...

JA

to JA

rozrastająca się materia
we mnie
puszy

to JA
cała z niczego

napompowana niczym balon
wypełniona po brzegi wodami

one wzbierają
i płynął w moich żyłach
niczym wartkie strumienie

wracają do źrodeł

piersi karmiącej
nabrzmiałe ŻYCIEM

Wiersze do Matki

Karmiona bajkami o księżniczkach

Czekasz

Na księcia wytrwale

Twoją skórę pokrył czas jak szron

Ty czekasz

W bezruchu zawieszona

Pomiędzy fotelem a balkonem

Śnisz sen

Martwej księżniczki

Czekasz

Na znak

Na pierwszy ruch

Na za-istnienie

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Mamo

Twoja dusza

W grymasie bólu

I nienawiści do samej siebie

Ty

Która poroniłaś swoje szczęście

Tysiąc razy

Ty

Myślisz, że zła

Bo krew

Płynie pomiędzy udami

Mamo

Gdzie Twoja siła?

Gdzie duma?

Że Ty
To kobiece

...Ja

Musiałam to sobie wymyśleć sama....

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Mamo

To Ja

Twoja córka

Ciało z ciała

Krew z krwi

Dusza z duszy

Gdzie uciekasz?

Dlaczego mnie opuściłaś?

Tak bardzo Cię potrzebuję...

Ty sama, jak wystarszone dziecko

Zwinięta w embrion

Zakrywasz dłońmi twarz

Nie bój się!
Daj, poniosę Cię!

Nie!

Nie dam rady

Ciebie i mnie

I cały ten świat

Na moich drobnych barkach

Nie chce...

Wybacz

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Mamo

dlaczego jesteś taka słaba?

czego sie boisz?

Twój strach uderza we mnie

Twój strach uderza mnie prosto w brzuch

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Mamo

Cała rozmazana

Skulona

Leżysz już piąty dzień

Płaczesz

I po policzkach płyną czarne łzy

Po policzkach płyną pijane łzy

Bełkoczesz

Że nie

Że nie możesz

Że już nie

I twój ból wypełnia przestrzeń

I twój ból uderza we mnie

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

I zostałaś po drugiej stronie

Tego co-nie-wypowiedziane

W tłumionej histerii

Mordowanego ciała

Znowu
I znowu

Ciosem prosto w łono

I Ja

Po stronie Ojca

Oddzielona

Słowo krzykiem się stało

Wybacz Mamo, że Cię opuściłam...

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

I Ty!

Wspaniała animatorka życia

Z afirmacją na ustach

Tańczyłaś nie dotykając ziemi!

Twoje gorące dłonie

pulsowały słońcem...

I Ty teraz pragniesz smierci???

Jak to???

Ty, co uczyłaś mnie pór roku

I jak być piękną

I śmiać się do łez

Jak to sie stało

Że znikasz centymetr po centymetrze

A twoje drobne kochane ciało

rozpada się w rękach??

I jak to się stało
Że dałaś się zwieść drapieżcy

Podałaś mu rękę do tańca

Zimną teraz jak kostka lodu???

I tańczysz z nim ten oszalały taniec

W chaotycznym spazmie

Demoniczny psychodeliczny walc

Bez końca

Bez odwrotu

Taka przerażona

Taka wyczerpana...

Świat, który kochałam

Świat, którego już nie ma

Ogródek

Jabłonie, krzaki porzeczek, piwonie

Babcia pieląca truskawki

Pochylona

I Ja

W sukience w grochy

Przygladająca się w zafascynowaniu

Ślimakowi na liściu maliny

Słońce

................................................................

Świat którego już nie ma

Gorący piec

Zapach ciasta drożdżowego dolatujący z kuchni

Dziadek na kanapie przed telewizorem

I Ja

Siedząca na dywanie

W ciepłych bamboszach z pomponem
Gram w karty

Sama ze sobą

Szczęśliwa

Beztroska

POMIĘDZY

Pomiędzy półką z Iluzją
A szufladą z napisem: Realność
Wisi obraz
Zawieszony
Na którym ja odczytuję myśli ptaków
Dochodzę do konkluzji
Po czym odwracam się od nich
Zwiedziona podmuchem nowych przeczuć

Poddaję się im z ufnością

To jedyna wskazówka
W tym świecie
Niezrozumiałych oznaczeń

DROGA

Tobie i Mnie się udało

To dopiero początek naszej drogi
Przez tunele
I pagórki

Może jutro
Wdrapiemy sie mozolnie na Mount Everest
A może popłyniemy z prądem
Dzikiej Amazonki

To dopiero początek
Naszej przygody
Przygotuj sie Kochany…

ŻEBRACZKA

Okaleczona kulawa miłość

stoi pod drzwiami i skamle

Wpuść mnie
wpuść proszę

daj jeszcze jedną szansę

I otwieram tej pokrace

zziębniętej i głodnej

Wejdź, posil się

odpocznij

Jesteś przecież ułomna tak
jak my wszyscy...

GŁÓD

Pali mnie pożądanie

Zjada od środka moje wnętrzności

I trawi je do cna

Pochłania

Aby potem odrosły jeszcze bardziej

Soczyste

Krwiste

Nabrzmiałe

Pulsujące ŻYCIEM

ANONIMOWA MIŁOŚĆ

Dotknąłeś mojego pośladka

Niby przypadkiem

Niechcący

Musnąłeś brzegiem dłoni

Bo tak tu kołysze

Nieznacznie

Naparłam pośladkiem

Na twoja dłoń

Bo taki tu ścisk

I tak kochaliśmy się

Niezauważalnie

W jednostajnym rytmie

Do ostatniej stacji

Tą nieistniejącą

Przypadkową

Miłością pociągową

ZDEPTANA

Zdeptałeś moje uczucia
i zostawiłeś na wycieraczce

Wdeptałeś moje uczucia w wycieraczkę

Siedzę teraz sama
zupełnie z uczuć wyprana

i chyba wiem co zrobię
w łeb zaraz strzelę sobie

to chyba jednak przesada
kobiecie przecież nie wypada!

UCHO

coś mi powiedziałeś
coś mi wyszeptałeś
prosto do ucha

że kochasz? może...

lecz jednym uchem wpadło
drugim wypadło
i poturlało się po podłodze

pod kanapą rok leżało
aż zupełnie wypłowiało

wytarłam to szmatą
a niech będzie czysto za to!

GDYBANIE

A gdyby tak uciec daleko

I schować się
za siódmą górą i siódmą rzeką

Przeczekać dni parę
aż skończy się Świat

I stanąć znowu
oko w oko ze Słońcem

Nago zatańczyć
stopić się z gorącem...

I co Ty na to?

SEN

Leżę i nie wierzę
że tak późno już
i ściemnia się

To był dobry dzień

Przemyłam twarz
otuliłam ciało
odkupiłam winy swe

Zresztą czy to ważne?

Spać mi się chce
tak bardzo spać mi się chce...

SAMA

Jeśli przyjdziesz jutro
nie otworzę Ci
może pojutrze
ale nie jutro

Jutro będę w sobie głęboko schowana
tylko sama
w sobie samej

sama

PIJANY

piajny rozkoszą
anioły mnie unoszą
raz wysoko
raz nisko
do raju nam już blisko

więc nie śpiesz się kochanie
czasu dużo mamy
chce tak bujać w obłokach
na wieki

miłością pijany

OCEAN

Milość moja do Ciebie
jest jak Ocean Spokojny

bezkresna

pozbawiona formy
za to pełna treści
rozlewa się
i wypełnia szczelnie każdy centymetr sześcienny naszego mieszkania

delikatnie głaszcze Cię
obmywa

KOCHANIE

Kiedy kochaliśmy się
anioły wachlowały nas skrzydłami

Sypał sie z nich świetlisty gwiezdny pył
i pokrywał cieńką warstwą nasze nagie spocone skóry